Autor: djsenter

Tym razem to historia o nastolatku ze slumsów w USa.
Wiele żeczy pewnie niezrozumiecie, i przepraszam zato,że tego recznie nie tłumacze, ale niemam za dużo czasu.
Piszę je po Angielsku, bo trza pisać do szkoły, ale na tłumaczenie niemam zabardzo czasu.
No to jedziemy.
Była dziesiąta, a młody Carlo obudził się z głębokiego snu.
Spał tylko około 5 godzin, od pierwszej połowy
noc wypełniały echo wystrzałów z typowych ulicznych pistoletów
jak Tech 9 lub Glock 18. Carlo wstał wciąż w swoim kolorowym,
ale stare piżamy ze zdjęciem Bux Bunny. Po
wyciągając ramiona i wykonując kilka ćwiczeń, chłopak poszedł do
w łazience i mył zęby. Podczas szukania w
lustro ujrzał kilka wysuszonych plam z suszonego czerwonego sosu, które on
jakoś przeoczyłem wczoraj. Poza tym był całkiem
przystojny. Jego długie, czarne, przerażające dredy spływały kaskadami po jego umięśnionym ciele.
Ledwo widoczne siniaki z tych wszystkich pojedynków na pięści
szkoła. Jego czarne oczy zdawały się uśmiechać. To dlatego, że Carlo
był szczęśliwy, że przeżył kolejną noc w slumsach. To było
normalne, aby to zrobić. Dużo ludzi, od bandytów po policję
oficerowie modlili się wieczorami i następnego ranka. one
dzięki Bogu, że pozwolili im pozostać przy życiu w trudnym sąsiedztwie.

Wbiegł po skrzypiących schodach i wszedł do kuchni. Jego
mama już tam była, robiąc śniadanie z niedoboru
dostępne zasoby. Carlo podszedł do niej i uściskał ją.
Chociaż wielu zbirów zjadłoby go raczej w niewiedzy
i brak szacunku dla matek, kochał ją i rozumiał
jaki ból przeżywała w przeszłości i wciąż
i zrobił wszystko, by pomóc. Uśmiechnęła się do niego i wskazała
do krzesła, na którym zwykle siedział.

"Weź sobie siedzącego syna, jedzenie będzie wkrótce gotowe
Słyszałaś strzały w nocy mamo? "Jego pytanie brzmiało bardzo swobodnie, jak
pytając o pogodę. Dla niektórych osób tego typu zachowanie
wydaje się bardziej niż szalony, ale dla nich to nie była wielka sprawa.
Oczywiście ludzie zginęli, oczywiście zdarzyło się to niemal co wieczór,
ale było tak powszechne, że po prostu się do tego przyzwyczaili. To było
ciężko uwierzyć. Taka była rzeczywistość i nic nie mogło
Zmień to.

"Tak, myślę, że GD znów się podniosło, czy coś w tym stylu"
odpowiedział i włożył duży talerz jaj, bekonu i słodyczy
przód Carlo. "Pewnego dnia mamusiu, musimy to zrobić, czujesz mnie?
Tatuś już tu nie ma, ale wciąż tu jestem. Jestem finna zrobić
kilka szafek, a potem możemy spokojnie przeżyć okap,
gdzieś indziej. Może Cali, co mówisz? ".

Mówili i śmiali się przez dłuższą chwilę, ale jego mama, którą on
kochany całym sercem musiał iść do pracy. To nie było pierwsze
czas, ale zawsze ją podkreślał. Było kilka przypadków
już gdzie członkowie jego rodziny poszli i poszli, nigdy nie przyszli
plecy. Kiedy skonfrontował swoją mamę o tym, co czuje po prostu
roześmiał się i powiedział

"Nie martw się o mnie kochanie, to nie tylko ty masz pasek
gdzieś ukryty. "

Kiedy wyszła, umył naczynia i założył płaszcz.
Czas na kolejny spacer wokół tego slumsy, pomyślał. Chłopiec
nagle uśmiechnął się jak bardzo szczęśliwe dziecko, ponieważ niektóre teksty
piosenka, którą chciał napisać, pojawiła się w jego głowie. Potem wyszedł
jego mieszkanie.

W tym czasie slumsy były bardzo spokojne. Ambulanse już
zabrał ciała zabitych gangsterów, których udało się wyczyścić
ulice nieco bardziej eleganckie, a przestępcy nadal spali
wszystkie te strzelaniny i okradanie były częścią wczorajszego dnia. Nowy
Obywatel slumsów powiedziałby nawet, że jest naprawdę spokojny
i miłego tutaj. Oczywiście nie było w pełni bezpieczne, ale
z pewnością lepiej wtedy w nocy. Wyjął puszkę z kieszeni i
zaczął malować graffiti na ścianie jakiegoś innego mieszkania. Wszystko
myśli w jego głowie, wylały się i uformowały w rapową piosenkę
na ścianie mieszkania. Oto co napisał:

W slumsie jest tak spokojnie, zwłaszcza w lecie. Gdy
mama gotująca się kolacja, człowiek, czuję się jak zwycięzca. Ludzie
powiedz, że jesteśmy grzesznikami, ale oni nie zdają sobie sprawy. To wszystko
zbrodnia, którą widzimy oczami, jest rzeczywiście prawdziwa, czy wiesz jak
czujemy się?
W każdym razie nie przychodźcie do tego miejsca, staramy się to zrobić
stąd, cuss codziennie czujemy strach. Nie mniej jednak my
będzie kontynuował i pewnego dnia będziemy mieli gotówkę, podczas gdy oni
walczyć cały czas, nie będzie żadnego. Z szczęściem w sercu,
codziennie budził się i inspirował wielu ludzi do zmiany ich
żyje lepiej. Po kilku miesiącach został podpisany na nagranie
i stał się sławnym raperem, co oznaczało, że on i jego
mama mogła wreszcie porzucić slumsy i żyć w pokoju.
?

Ech, jaka tandetna nazwa na wpis.
No cóż, chciałbym tu oznajmić, że kolejny bardzo ceniony prze zemnie raper umarł.
Tym razem był to XXX Tentacion.
Miał jedynie 20 lat, i był szanowany, kohany i uważany przez wielu za ikone Florydy.
On w przeciwieństwie do wielu innych raperów starał się łączyć zfanami, pomagać biednym i rozprzestrzeniać pozytywność wrzędzie w okół.
Fakt faktem, napocządku miał wiele problemów, ale zmienił się diametralnie i zaczął tworzyć rap i nie tylko z którym ludzie mogli się utoszsamiać.
Udowodnił, że trap nie zawsze jest taki zły.
Jeżeli macie ochotę przeanalizować sobie jego muzyczną metamorfozę, najpierw posłuchajcie piosenki Look at me, apotem Hope czy Sad.
Jeszcze inna żecz, o której warto wspomnieć to fakt, że eksperymętował też z Rockiem, Popem i w ogóle zżeszał fanów wielu gatunków i pod gatunków wszelakiej muzyki.
Naprzykład, raz zrobił typowo trapowy imprezowy banger, a potem emocjonalny track z przekazem, czy to rockowy, czy trapowy.
Podsumowując, był wspaniałym człowiekiem, pomimo wszystkich problemów i kontrowersji jaka go otaczała.
Dzięki za przeczytanie, bardzo chciałem coś takiego napisać, bo naprawdę go doceniałem, i uważam, że to niesprawiedliwe w cholere, że w wieku dwudziestu lat został postrzelony, i jeszcze jagby tego było mało, najprawdopodobniej to był zwykły napad i rabunek, i mordercy/złodzieje nawed niewiedzieli czy nieobchodziło ich kto to był.
życie bywa okrutne.

Mam ostatnio masę prac domowych.
Nie kruciudkich na 5 minutek, tylko takich, nadktórymi trzeba sobie troszkę posiedzieć.
Nie mówię, że wszystkie takie są, lecz faktem jest, że więkrzość z nich.
Oprócz tego, jak to każdy nastolatek ma, przechodzę wiele metamorfoz i zmagam się z wachaniami nastrojów.
Często zdaje mi się, że ludzie w okół mnie, zwłaszcza tu w Wielkiej Brytani to często fałszywcy.
Nie mówią co myślą, udają kohających, przyjaznych znajomków i ogólnie ludzi, a za plecami gadają o tobie non-stop czy źle o tobie myślą, chociaż tak naprawdę nic szczególnego im nie zrobiłeś.
No bo powiedzcie mi, czy odburknięcie czy lekka momętalna pyskówka to naprawdę coś tak bardzo złego?
Czy tak robią diabły wcielone?
Niemam wiele czasu na rozrywkę i dotego często powracam do faktu, że za rok będę miał ważne egzaminy.
Naszczęście niedługo wakacje, to chyba jedyny plus.
Jeżeli chcecie, to napiszcie mi coś miłego w komentarzach, może mi się lepiej zrobi:d
Jak macie jakieś pytania to albo tu, albo na priv, obojętnie.

Uwaga uwaga, napisałem to coś z nudy, i po Angielsku.
Przetłumaczyłem q translatorem, i jeszcze nie skończyłem.
Niektóre żeczy mogą się wydać niezrozumiałem i naprawde dziwne, ale co tam.
Jak będziecie chcieli, może kiedyś przetłumacze to na normalny Polski, no chyba, że ktoś zechce zrobić to za mnie.
Dobra, jedziemy
Wszedłem do holu. Budynek miał trochę mody, ale nie przejmowałem się tym. Byłem ślepy, a jedyną rzeczą, na jaką mogłem zwrócić uwagę, były głosy ludzi wokół mnie i inne wyraźne cechy. Po szybkim zebraniu myśli stanął w nich młody, brzmiący człowiek. Podbiegł do mnie i przywitał się ze mną.
"Yo bracie, witaj w twoim nowym domu! Szybko zabiorę cię do jadalni, żebyś mógł coś zjeść, a potem możesz zdecydować, gdzie chcesz iść dalej!"
Jego głos brzmiał tak radośnie i serdecznie, że prawie płakałem. Nigdy nie czułem się tak kochany i emocjonalnie związany z nieznajomym w tak krótkim czasie.
"W porządku G, chodźmy!"
Nie zadawałem żadnych pytań, ponieważ wiedziałem, że nie ma sensu robić tego teraz, moglibyśmy rozmawiać podczas mojego tournée, hm, nowego domu.
Przeszliśmy przez wiele korytarzy i zrobiliśmy kilka zakrętów, a potem dotarliśmy do celu, który był bardzo przyjemnie pachnącym miejscem. Nie miało to wielkiego echa, ale było dość duże i dobre na średnie przyjęcie urodzinowe.
"Hell yeah !! Naprawdę lubię to miejsce dawg!"
Roześmiał się cicho i powiedział:
"Mogę powiedzieć G. Więc co chciałbyś zjeść? Słuchaj, to gówno brzmi niemożliwe, ale możesz dosłownie usiąść przy stole i powiedzieć, jakie jedzenie chcesz i pojawi się znikąd. . "
Zacząłem się śmiać.
"Bruh, musisz mnie żartować, to nie może być prawdziwe!"
"Nie ma sensu przekonywać cię, po prostu spróbuj sam."
Po tym, jak usiadłem w fotelu i poczułem się komfortowo, pomyślałem o tym, co mogę zjeść. Tak wiele opcji, tak wiele sposobów na oszukanie tego przypadkowego faceta, którego nazwa nawet nie znam.
"Chcę …, cholernie dużą pizzę i dużą szklankę sprite'a.
Już miałem obraz przypadkowego faceta, który czerwienieje z zażenowania, gdy na stole pojawił się talerz i szklanka, obie pełne. Talerz miał więcej jedzenia niż rolka do pizzy, myślę, że dziwna siła mogła jakoś powiedzieć, jak bardzo jestem głodna i jak bardzo chcę jeść.
"O mój Boże!" to wszystko, co powiedziałem w tej chwili, bo co jeszcze miałem zrobić? Jak zareagowałbyś, gdybyś znalazł się w jakiejś niesamowitej ogromnej rezydencji z cholernym recepcjonistą, mnóstwem pokoi i magicznej jadalni?
"Wiem, że masz teraz wiele pytań, ale jak już powiedziałem, możemy porozmawiać o nich później, a nawet jutro, myślę, że powinieneś doświadczyć pewnych rzeczy w tym nowym domu, zanim wytłumaczę resztę. żałuję, że masz przed wyjazdem Będę w recepcji, jestem pewien, że będziesz chciał trochę czasu sam Oh, jeszcze jedno … Kiedy skończysz i odprężasz się, zadzwoń! Czeka cię wielka niespodzianka.
Zanim zdążyłem zadać więcej pytań, szybko zasalutował, po czym wyszedł z pokoju, gwiżdżąc cicho.
"Chciałabym?" Hmm, co mógłbym "Oh, tak, wiem, chcę, żeby jakiś fajny J Pop zagrał tutaj z niewidzialnych głośników"